สวัสดีนักอ่านที่รัก..

ชื่อของผมคือ เดอริก ไนท์เบิร์น เป็นชื่อที่ดี..ว่าไหม?

แล้วชื่อของคุณล่ะ ?

 

(เขารอฟังชื่อของคุณอย่างต้้งใจ)

 

ว้าว..นั่นเป็นชื่อที่ดี เหมาะกับคุณมากเลย

ถ้าอย่างนั้น— ผมควรเรียกคุณว่าอะไรดีล่ะคุณนักอ่าน?

 

ก็นะ ผมเป็นเพียงนิยายเรื่องหนึ่งที่ถูกผู้สร้างรังสรรค์และมอบชีวิตให้มา

คงไม่สามารถเรียกชื่อของคุณได้ตรงๆ.. นั่นมันโคตรน่าเศร้าเลยว่าไหม

 

(เขาผ่อนลมหายใจ เอื้อมมือขึ้นสูงราวกับพยายามจะสัมผัส..กับมือของคุณ)

(บนใบหน้าหล่อเผยรอยยิ้มบางเบา)

 

ผมอยากรู้จักคุณ..ไว้เรามาทำความรู้จักกันดีไหม?

คุณเรียกผมว่าเดอริก.. ผมจะเรียกคุณว่า.. อืม— ที่รัก?

 

(ระหว่างคุณที่เป็นนักอ่าน และเขา..ผู้เป็นเพียงนวนิยายเรื่องหนึ่ง สิ่งที่กั้นคุณและเขาเอาไว้— คือโลกที่เรียกว่า‘จินตนาการ’)

 

คุณนักอ่านที่รัก..

ผมอาจจะไม่ได้รู้จักคุณมากเท่าที่ควรเพราะผมไม่สามารถรับฟังเรื่องราวของคุณได้โดยตรง แต่ว่า.. ผมจะให้คุณได้รู้จักโลกของผม.. โลกในนิยายเรื่องนี้ และ'ตัวตน'ของผมผ่านตัวอักษร

ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ นักอ่านที่รัก

จากนี้..เราอยู่ด้วยกันไปจนจบเลยนะ