🍁

 

 

 

ยามลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง

 

ก็พบเพียงความมืดมิดใต้ผืนน้ำยามราตรี

 

ภายในหัวขาวโพลน

 

คงามแสบในจมูกนั้นให้ความรู้สึกทรมาน

 

ขณะที่เปลือกตากำลังจะปิดอีกครั้ง

 

ได้มีมือหนามาโอบกอด เติมลมหายใจให้ แล้วรีบพาขึ้นสู่ผิวน้ำ

 

'ทำไมถึงซวยขนาดนี้นะ'

 

ฉันทำได้เพียงคิดในใจเท่านั้น ภาพอันเลือนลางตรงหน้าไม่ได้ช่วยให้รู้เลยว่าผู้ที่มาช่วยนั้นเป็นใคร

 

ก่อนจะหลับตา ปล่อยให้ร่างกายอันหนักอึ้งถูกพาขึ้นสู่ผิวน้ำได้สำเร็จ พร้อมเสียงมากมายที่ดังรอบตัว สัมผัสบางเบาที่แก้มขวา

 

นั่นคือสิ่งสุดท้ายที่ฉันรับรู้ได้ก่อนที่ทุกอย่างจะดับลง ไม่รู้สึกถึงอะไรอีก

 

 

 

🍁

 

 

 

หลิวเหมยเหริน หญิงสาวผู้ผิดหวังจากคนรักของตนที่เป็นรักแรกและถูกวางแผนให้หายไปจากโลกด้วยการแสร้งว่าเป็นประสบอุบัติเหตุทางน้ำ ก่อนจะลืมตาตื่นขึ้นมาในร่างของ 'เหรินเยว่' หญิงสาวที่กำลังจมน้ำอยู่

 

ไป๋หยางเทียน คนรักของเหรินเยว่ ผู้ที่กว่าจะรู้ตัวก็เกือบเสียบุคคลอันเป็นที่รักไปพร้อมกันถึงสามคน เมื่อตัดสินใจได้แล้วจึงพยายามทำตัวในดีที่สุดเพื่อคนรัก

 

เหรินเยว่ หญิงสาวที่ในอดีตเป็นผู้ที่อ่อนโยนที่สุดในเมืองหลวง แต่เพราะหลายสิ่งอย่างที่เกิดขึ้น ทั้งคนรักไปย่านโคมแดงกับเพื่อนบ่อยครั้งจนตนและเหล่าอนุในจวนเอือมระอา ทั้งย่าใหญ่อยากให้ทุกคนมีผู้สืบทอดโดยเร็ว ทุกอย่างถาโถมเข้าใส่ จากอ่อนโยนกลายเป็นไร้ใจ ก่อนจะตัดสินใจจบชีวิตตัวเองลงโดยการลงไปในแม่น้ำท้ายเมืองในวันที่รู้ว่าตั้งครรภ์ 

 

 

 

🍁

 

 

 

 

 

สวัสดีค่ะ เมเปิ้ลนะคะ ขอต้อนรับทุกคนเข้าสู่นิยายเรื่องแรกของเมเปิ้ลที่เป็นการเข้าร่วมกิจกรรมค่ะ เนื่องด้วยเป็นมือใหม่มาก ๆ อาจยังมีข้อผิดพลาดมากมาย เลยอยากให้นักเขียนนักอ่านทุกท่านที่ผ่านเข้ามา ติชมและแนะนำ เมเปิ้ลพร้อมปรับปรุงและพัฒนางานให้ดียิ่งขึ้นค่ะ

 

สุดท้ายนี้ ขอฝากนิยายเรื่อง 'ทะลุมิติมาเป็นสีตรีไร้

ใจผู้ร่วงหล่นสู่สายธาราอันมืดมิด' ด้วยนะคะ ♥️